Μ' αγαπάς;

Σε ρώτησα αν μ' αγαπάς.

Εσύ έμεινες να με κοιτάς,

και χαμογέλασες.

Σαν να 'πες "Δεν το ξέρεις;"

Μα εσύ κι αν το 'ξερες αυτό,

δεν θα αρνιόμουν να στο πω

"Σ' αγαπώ"

Δεν το έκανα, όμως, μη φανεί

πως θέλω το δικό σου να εκβιάσω.

Χαμήλωσα το βλέμμα μου,

αφού είχα καταφέρει

τη ματιά σου να διαβάσω.

Σιωπή.

Μαζί.

Εγώ κι εσύ.

Μου απάντησες μ' ένα φιλί.

Κι ύστερα ήρθε το πρωί.

Για να σε αγγίξω μια στιγμή

έπρεπε απ' το όνειρό μου να σε χάσω.



Νυχτερινό

 

Δως μου ένα όνειρο

για να μπορώ να κοιμηθώ

κι όταν ξυπνήσω το πρωί

κάνε να βγει αληθινό.

 

Δως μου ένα χάδι κι ένα φιλί

να μου ναρκώσει το μυαλό

και να ξυπνήσει την ψυχή.

 

Με μαύρο ουρανό

κι αν σκεπαστώ,

εσύ να 'σαι εδώ,

να κλείνω τα μάτια

 και να σε κοιτώ.

 

Δως μου τη λάμψη απ' το φεγγάρι

στο διπλανό μου μαξιλάρι,

φως ασημί και δροσερό,

φως που αγαπώ.

 

Δως μου ένα αστέρι,

να μη φοβάμαι το σκοτάδι,

μόνο δικό μου,

κανείς να μην φοβάμαι μην το πάρει.

 

Δως μου μια υπόσχεση μαζί

πως κάποτε θα πάμε εκεί.

 

Σ' ένα μακρινό πλανήτη,

που ποτέ δεν νυχτώνει

και κανένας δεν λείπει,

που κανείς δεν πληγώνει

κι είναι άγνωστη η λύπη.

 

Ορκίσου!

Ύστερα κι εσύ κοιμήσου..