Νιώθω πως λείπει κάτι από εμένα κι είσαι εσύ.
Το κοίταγμα κι η αγκαλιά σου.
Η φωνή, το άρωμα, η αφή.
Τα όμορφα λόγια και τα πειράγματά σου.
Τα πονηρά και τα ήρεμα χαμόγελά σου.
Μακριά σου δεν είναι ήρεμη η σιωπή,
δεν είναι ελαφριά, βαραίνει.
Το ίδιο και οι ήχοι.
Με κουράζει το καθετί
και τίποτα δεν με ενδιαφέρει.
Πονάει και το σώμα μαζί με την ψυχή.
Σαν κάθε μου κομμάτι ένα μέρος του έχει χάσει.
Μου λείπεις.
Μόνο εσύ.
