Και μισώ.
Μισώ να ψάχνω τη ματιά άλλων,
κι αφού την αποκτήσω,
να θέλω να την αποφύγω.
Μισώ να ψάχνω να ακούσω λόγια
που δε θα μπορέσω να εμπιστευτώ.
Μισώ, μισώ που δεν μπορώ να μισήσω
ο,τι με έκανε να συνειδητοποιήσω
πως πρέπει να είμαι ολόκληρη
για να μη βρεθεί
ποτέ κανείς ξανά να εκμεταλευτεί
πως χρειάζομαι ένα άλλο μισό.
Μισώ που δεν μπορώ να καταλάβω αν νιώθω μίσος ή λύπη,
μόνο βάρος καταλαβαίνω.
Και καταλήγω να τρέμω,
από νεύρα,
όπως κάποτε έτρεμα σε μια αγκαλιά,
από ελπίδα, και φόβο, και προσμονή
που όσα περίμενα νόμιζα είχαν 'ρθει.
Και μισώ που γράφω για σένα ξανά,
που έπρεπε να είναι για 'σένα που θα γράψω,
μετά από τόσο καιρό,
που είμαι μόνη,
και είμαι καλά,
και δε σε θέλω,
και δε θα σε ξαναδώ,
και δε με νοιάζει.
Έχω καλύτερα πράγματα να κάνω,
και δε θέλω κανένα να με αποσπάσει,
ή να με σπάσει.
Μόνο θέλω κάποιον να με διασκεδάσει,
να γ*μίσει το σώμα μου,
κι όχι την ψυχή μου.
Να μην μου αγγίξει την ψυχή,
μόνο το μυαλό, το πολύ.
Γιατί έχω ψυχή,
αλλά δεν διατίθεται τώρα να ανοιχτεί, ή να δωθεί, ή να παραδωθεί,
είναι ακόμα υπό κατασκευή, ή υπό επισκευή, ή δεν ξέρω τι.
Είμαι εντάξει.
Δε θα σε σκέφτομαι αύριο το πρωί.
Απλά αυτό το βράδυ,
θέλω
να σε πνίξω,
να σε πνίξω στη μνήμη,
ή στη λήθη,
γιατί πνίγομαι πάλι.
Να σου στείλω από μακριά
μια μπουνιά,
μια γροθιά στο στομάχι,
όπως τη νιώθω εγώ τώρα.
Απλά έτσι.
Έτσι όπως αποδιοργανώνομαι
όταν αναλώνομαι
στην άλωσή σου.
Άι γαμήσου.
Αλλά να είναι καλή κοπέλα.
Και να της πεις την τιμή σου.
Έμαθα πως δεν πειράζει να πληρώσεις ακριβά.
Αρκεί να ξέρεις τι παίρνεις εξαρχής τελικά.
Καληνύχτα.
Αύριο μπορεί να τα βάλω πάλι μ' εμένα,
αλλά δεν θα 'ναι για 'σένα.
*Συγγνώμη που πόνεσα
ίσως περισσότερο
από όσο έδειξα,
από όσο ήξερα,
από όσο ήθελα.
Συγγνώμη αν σε εξέθεσα
-αν εκτίθεμαι το επέλεξα-
λίγο δημόσια,
λίγο ιδιωτικά.
Δεν σβήνονται
ούτε τα κακά,
ούτε τα καλά.
Ένα αστέρι
