Κρύβεσαι μες στη σιωπή.
Μα μιλάω με την καρδιά σου,
που χτυπάει σαν τρελή
όταν βρίσκομαι κοντά σου.
Μια βαριά αναπνοή,
ένα άγγιγμα "τυχαίο"
φτάνουνε για να φανεί
πως μπορεί να 'ναι μοιραίο.
Ένα μεταξύ μας βλέμμα,
επικοινωνία βουβή
που σκορπά το κάθε ψέμα
πριν ακόμα ειπωθεί.
Άμυνα από διάφανο γυαλί.
Άμα σπάσει ίσως κοπούμε.
Γυάλισμα και υπομονή.
Μέσα από αυτή.. θα δούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου