Δε θα σου δώσω τις ευχές μου
για ένα προκαθορισμένο μέλλον.
Με τις λέξεις τις ποιητικές μου
θα σου πω το πώς σε βλέπω.
Εύθραυστο λουλούδι
με δυνατή ρίζα
Ανασφάλεια και πείσμα
Τρεμάμενη φωνή
από σφιγμένα χείλια
Δάχτυλα λεπτά
σε σκληρή γροθιά
Βλέμμα μελαγχολικό
και χαμόγελο παιδικό
Δεν αποφάσισα να σε φωτογραφίσω.
Μα από τη μνήμη μου δεν θα σ' αφήσω.
Πέτα ώσπου να βρεις φωλιά,
στα καινούρια ή στα παλιά.
Ανάσανε!
Σαν εσένα, ναι,
δεν είναι καμιά.
Πέτα πουλί μου.
Μείνε η μικρή μου,
που, κόντρα στα ρεύματα,
φτιάχνει τον κοσμο ξανά,
στα μέτρα της,
της μεγάλης της καρδιάς.
