Ευ-άλλο-τη

-Νιώθω ευάλωτη.

-Το καταλαβαίνω.

Αλλά είναι αναγκαίο

για να έρθεις κοντά με τους ανθρώπους.

Αν το σκεφτείς,

ένα ρίσκο παίρνεις

για το τι μπορεί να μπει στο σπίτι σου

κι όταν ανοίγεις το παράθυρο

ή την πόρτα σου.

Αλλά πρέπει να το κάνεις.

Αλλιώς θα μένεις σε ένα δωμάτιο

χωρίς καθαρό αέρα μόνη σου.

Πρέπει να παίρνεις τα μέτρα σου,

αλλά σε λογικό βαθμό.

Εκείνος ως τώρα σου έχει δείξει,

κι αντικειμενικά και με την αίσθηση που σου βγάζει,

τα οποία έχουν εξίσου σημασία,

πως αξίζει να τον εμπιστευτείς

και να του αφεθείς,

όσο μπορείς.

Δε σου λέω να γκρεμίσεις όλες τις άμυνες και τους τοίχους προστασίας σου

-αν κι αυτό θα μπορούσε να έρθει αν ερωτευτείς-

απλά να θεωρήσεις φυσιολογική

την ανανέωση,

που πάει μαζί με την ανασφάλεια

του να ανοίγεις τις πόρτες σου και τα παράθυρα.

Ξερά φύλλα

Σήμερα είχε καταιγίδα.

Tραντάζονται ισχυρότερα

τα πατώματα

με την ωραία θέα.

Ο, τι είδα

να πετά

δεν ήταν πουλιά

αλλά φύλλα ξερά.

Κάποτε είχαν ζωή

και θέση σταθερή.

Τώρα νεκρά,

μα σε κίνηση.

Αντί να τα έχει το χώμα αγκαλιά,

τα πήρε και τα χορεύει ο αέρας.

Δεν ήθελα τίποτα.

Απλά να νοσταλγώ κοιτώ

την ομορφιά.

Να αποδεχτώ υποδεχτώ

τη αλλαγή των εποχών.

Σε ένα κόσμο

που ίσως ποτέ αρκετά

δεν θα μου είναι γνωστά

με σιγουριά.