Μελλοντική εικόνα

Κάποτε θα με έχει αγκαλιά..
καθισμένοι χαλαρά.
Θα μυρίζω το άρωμά του..
θα χαϊδεύει τα μαλλιά μου.
Ενώ θα έχω αφήσει
με ηρεμία κι εμπιστοσύνη
πάνω του το κορμί μου..
θα αφήσω να λυθεί το σακί
που κουβαλάω στην  ψυχή μου.
"Δεν ξέρεις..
τι σκέφτηκα..
πώς ένιωσα..
πόσο  ήθελα να.."
Eκείνος θα τα ξέρει τότε όμως όλα..
Σαν να
Γιατί με ξέρει από πάντα...

Περασμένα Καλοκαίρια

Στην ακρογιαλιά βήματα..  που έσβησαν τα κύματα..  σχεδόν αμέσως. 

Ηλιοβασιλέματα.. που πήραν μαζί τους στιγμές και συναισθήματα.. προς τη δύση. 

Κάστρα στην άμμο.. τόσο εφήμερα.. 

Όμως την ώρα που τα έφτιαχνα μου έδιναν χαρά. 

Καλοκαίρια που όλο το χρόνο περίμενα..  με μιας αρχής την ελπίδα..

 μα μετά ξόδευα..  περιμένοντας το χειμώνα..  για να ζήσω μια δική του συνέχεια.. 

που έγινε τέλος.. κάθε φορά. 

Αστέρια στο νυχτερινό ουρανό.. Ευχές και όνειρα εξ' αρχής άπιαστα. 

Σκέψεις στον ήλιο.. φωτεινές και ζεστές..  που ακολούθησαν συννεφιά και βροχές. 

Παγωτά διαφόρων γεύσεων..  ποικιλία απολαύσεων..  που έκανα αχόρταγα μια μπουκιά.. ενώ έλιωναν αργά. 

Στη θάλασσα αφέθηκα..  χωρίς να φοβάμαι αν θα με πάει στα βαθιά.. 

μα πάντα στα ρηχά έβγαινα.