Από πού παίρνουν το φως τους τα αστέρια

Άσε με να το ακούσεις από εμένα,
από πού παίρνουν το φως τους τα αστέρια.

Από τα τσαλακωμένα, καμμένα χαρτιά των ποιητών
που τους ζητούν και αδυνατούν
να αποδώσουν την ομορφιά των ουρανών.

Από τα μάτια,
τα ονειροπόλα, τα ευτυχισμένα, τα ερωτευμένα,
που λάμπουν -όχι μόνο- νύχτα -μα και- μέρα.

Από τα κεριά,
των ρομαντικών ραντεβού, των γενεθλίων, και των κοιμητηρίων,
που μετράνε την πορεία του χρόνου.

Από τα τσιγάρα, ίσως,
όπου οι εθισμένοι έχουν μεταφέρει
κομμάτια της ζωής τους, τις επιθυμίες, τις σκέψεις τους,
που καταστρέφονται καθώς καίγονται,
όπως εκείνα καταστρέφουν τον οργανισμό τους.

Από όσους/α λάμπουν κι από όσους/α καίγονται.

Είναι ότι οι λάμψεις ανακατεύονται με τον καπνό
που κάνει πιο θολό των πόλεων τον ουρανό
και το να φανούν τα αστέρια πιο δύσκολο.

Αστέρι μου, εσύ,

Δεν θέλω τίποτα παραπάνω, 

τίποτα που να μην μπορείς. 

Μόνο να φωτίζεις τις στιγμές μου,

την ψυχή μου.

Να με φωτίζεις

χαρίζοντάς μου, όχι κλέβοντάς σου, το φως σου. 

Το φως που δεν ξέρεις ότι έχεις.

Να μου δίνεις την αλήθεια σου και να σου δίνω την αγάπη μου.

Δεν καίγομαι

Αστέρι μου, 
σε θέλω μες στην αγκαλιά μου.

Κι αν καίγεσαι εσύ, 
εγώ δεν καίγομαι.

Δεν μπορεί να κρυφτεί η λάμψη σου
από το σκοτεινό μανδύα σου. 

Με καρδιά-Φοίνικα

Σε όσους έδωσα κομμάτια από την καρδιά μου, 

ας τα κρατήσουν.

Δεν τα παίρνω πίσω.  

Το επέλεξα.

Εγώ τους έχω στις σελίδες της ζωής μου.

Τίποτα δεν έχασα,  

κι ας μην τα άξιζαν,  κι ας μην τα ανταπέδωσαν.

Τίποτα δεν κέρδισαν, 

γιατί δεν τα εκτίμησαν,  γιατί δεν τα θέλησαν.

Δεν κατάλαβαν πως τα κομμάτια ανήκαν 

όχι σε σπουργίτι, που τους πλησιάζει ταπεινά,

αλλά σε γενναίο Φοίνικα.

Ο, τι σκοτώνουν μέσα μου

το αναγεννά η φωτιά.

Για όλα τα "ναι" που είπα 

δεν μετανιώνω.

Για όλα τα "όχι" που μου είπαν 

λέω "ευχαριστώ".

Καλοκαιρινή νύχτα

Το φως του φεγγαριού στα κύματα
μοιάζει με ασημένιες βελονιές σε ένα βαθύ μπλε ύφασμα.

Βηματίζοντας στην άμμο
νιώθεις ένα υγρό βελούδο.

Στα δέντρα και την ακρογυαλιά
από κοντά και μακριά
πολλοί μικροί ήχοι,
σαν μυστικά που η φύση ψιθυρίζει.

Με αρώματα μεθυστικά,
από λουλούδια και αλμύρα
ντύνεται με ομορφιά
η καλοκαιρινή νύχτα.

Αυτοχειρία στην ευτυχία

Κανένα δεν μισείς περισσότερο 

από αυτούς που σου έδωσαν την αγάπη που δεν πίστεψες ότι αξίζεις. 

Κανείς δεν σ' αγαπάει περισσότερο 

απ' όσο -νομίζεις πως- σ' αγαπούσαν αυτοί που πρόδωσες.

Κανένα δεν συγχωρείς απ' όσους 

σε συγχώρεσαν όταν πίστεψες ότι δεν έπρεπε.

Κανένα δεν αγαπάς περισσότερο 

από την ενοχή,

τη μιζέρια,

το θυμό.

Δεν αντέχεις κανένα άλλο σύντροφο.

Δεν αντέχεις δίπλα σου κανένα.

Ο μεγαλύτερός σου φόβος στην ουσία είναι η ευτυχία. 

Όχι μη χαθεί, αλλά μην έρθει. 

Δεν την έχεις συνηθίσει. 

Τη νοσταλγείς χωρίς να τη ζεις.

Τη διώχνεις, κι έπειτα την κατηγορείς.

Αν σε κάνει να παρηγορηθείς:

Δεν είσαι ο μόνος 

που είσαι μόνος

επειδή δεν μπορείς να σε ανεχτείς. 

Η ευτυχία μου και η ευτυχία σου

Ώστε πιστεύεις πως δεν μου αξίζει η ευτυχία μου.
Νομίζεις πως είναι κλεμμένη.
Νιώθεις πως την έκλεψα από εσένα.
Επειδή εσύ απλά δεν έχεις μια τέτοια ευτυχία.
Πώς μπορείς; Πώς γίνεται;
Αφού η ευτυχία μου κι η ευτυχία σου δεν έχουν καμία σχέση.
Αυτό πάει πολύς καιρός που το έχω συνειδητοποιήσει.
Λυπήθηκα όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα εγώ να στη χαρίσω.
Δεν λυπήθηκα για όσα δεν πήρα από εσένα, κι ούτε θύμωσα για αυτά που μου έδωσες.
Δεν μου έδωσες ευτυχία αλλά μου έδωσες έμπνευση κι εμπειρία.
Σ' αγάπησα σαν φίλο- σε θέλησα σαν έρωτα- σε νοιάστηκα σαν απλό γνωστό έπειτα.
Σου αξίζει να αγαπηθείς πιστεύω.
Θα ήθελα να σε δω ευτυχισμένο, παρότι δεν με νοιάζει να σε βλέπω.
Μαθαίνω τώρα αυτό, μα άκου τι έχω να σου πω..

Η ευτυχία ούτε μας χαρίζεται ούτε κλέβεται. 

Η ευτυχία δημιουργείται.

Φτιάχνεται από τις επιλογές και τις συν-αλλαγές 

εντός και μεταξύ μας. 

Δεν θα πάρεις ο,τι αξίζεις αν δεν σεβαστείς τον ίδιο σου τον εαυτό

 και θα φανεί τι αξίζεις από το σεβασμό που θα δείξεις στον άλλο. 

Με λάθος άτομα

 -και προπάντων με λάθος σκέψεις- 

είναι αδύνατο να φτιάξεις την ευτυχία.

Είναι σαν να προσπαθείς να φτιάξεις ένα φαγητό με λάθος υλικά και λάθος εκτέλεση. 

Το απότελεσμα θα είναι το λιγότερο μη ικανοποίηση ή το χειρότερο δηλητηρίαση. 

Στην περίπτωση της ευτυχίας βέβαια το θέμα είναι πως δεν υπάρχει συνταγή

 και επίσης το φαγητό δεν είναι ένα αλλά διαφέρει για τον καθένα. 

Αυτό που έχει σημασία είναι τα υλικά να είναι ποιοτικά

 κι οι πειραματισμοί πολλοί αλλά προσεκτικοί.

Να ψάξεις τι σου αρέσει, 

να μη μένεις σε ο,τι απλά σε χορταίνει 

και να μην περιμένεις να στο σερβίρουν οι άλλοι.