Ένα κύκλο.
Ένα κήπο.
Στο χορτάρι και στα αστέρια.
Πώς ενώθηκαν τα χέρια.
Πώς ανοίξαν οι καρδιές.
Μοιάζει σαν να ήταν χθες.
Από εκείνες τις βραδιές
που το θαύμα βρέθηκε στα απλά.
Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά.
Χοροί
Ψίθυροι
Γέλια
Τρέλα
Δάκρια
Εκεί στου ονείρού μας την άκρια.
Εκεί που το τέλος είναι η αρχή.
Εκεί, μέσα στην ψυχή.
Όχι μόνο ανάμνηση,
μα έμπνευση.
Εσύ
και τα άλλα παιδιά.
Πιστέψαμε στη μαγεία,
στον άνθρωπο,
στον κόσμο
και στον δικό μας χρόνο.
Μην φοβηθείς, λοιπόν, το μακριά
γιατί η αλήθεια δεν ξεχνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου