Ραντάρ των Ραντεβού

Τόσα ραντεβού χαμένα

Σαν λουλούδια στο ποτάμι πεταμένα

Στιγμές χημείας

και συνέχειας καμίας

Τέχνη, φύση, γαστρονομία

Πάνω από όλα μοίρασμα

Κομμάτια ανθρώπων και ζωών 

Έκθεση και εκθέσεις ιδεών

Χρόνος χαρισμένος

Κάποιοι είχαν αποφασίσει

εξαρχής ίσως το τέλος

Τόσοι διαφορετικοί 

Και τόσο ίδιοι

Χαλαροί, κι εγώ μαζί

Να περάσω ωραία 

Να περάσει η ώρα 

Κι ας περνάει η ζωή

Κουρασμένη λέω

Κι όμως πάλι βγαίνω

Κάθε ευκαιρία που έχω

να απορριφθεί περιμένω

Κάποιος θα 'ρθει να με εκπλήξει 

Κάποιος θα 'ρθει για να μείνει,

λίγο παραπάνω έστω

Ως τότε μετρώ,  υπολογίζω, καταγράφω 

Καλύτερα αυτή τη χρονιά

Περισσότεροι φίλοι

Λιγότερα φιλιά

Την αγκαλιά μου δίνω πιο προσεκτικά

για το ποιόν στην καρδιά φέρνω κοντά

Αλλού

Πάντα η αγάπη είναι αλλού

από εκεί που είμαι εγώ

Είναι άλλου 

απ' αυτόν που την ζητώ

Μικρή μου πριγκίπισσα

Δε θα σου δώσω τις ευχές μου

για ένα προκαθορισμένο μέλλον.

Με τις λέξεις τις ποιητικές μου 

θα σου πω το πώς σε βλέπω.

Εύθραυστο λουλούδι 

με δυνατή ρίζα

Ανασφάλεια και πείσμα

Τρεμάμενη φωνή 

από σφιγμένα χείλια

Δάχτυλα λεπτά 

σε σκληρή γροθιά

Βλέμμα μελαγχολικό 

και χαμόγελο παιδικό

Δεν αποφάσισα να σε φωτογραφίσω.

Μα από τη μνήμη μου δεν θα σ' αφήσω.

Πέτα ώσπου να βρεις φωλιά,

στα καινούρια ή στα παλιά.

Ανάσανε!

Σαν εσένα, ναι,

δεν είναι καμιά.

Πέτα πουλί μου.

Μείνε η μικρή μου,

που, κόντρα στα ρεύματα,

φτιάχνει τον κοσμο ξανά,

στα μέτρα της,

της μεγάλης της καρδιάς.

'Υπουλα καλός

"

-Σου αρέσει;

-Λιγάκι ίσως.

"

Περνάει ο χρόνος

μες στο φως.

Χρώμα Γαλάζιο

σαν τα μάτια σου,

σαν τον ποταμό,

σαν τον ουρανό.

Στα μάτια 

δεν τολμώ

να σε κοιτάξω.

Φοβάμαι μην πνιγώ.

Φοβάμαι μην πετάξω.

Χαμόγελο 

αγνό και πονηρό.

Με ηρεμείς 

και με ζωντανεύεις.

Είπα πως θέλω 

να σε ξαναδώ.

Λέω πως θέλω 

να σε ερωτευτώ.

Πάλι σε άλλη

μην σε αφήσω.

Μην αρνηθώ να ζήσω.

Μα δεν περίμενα

τόσο άμεσα

να 'ρθει.

Το χαμόγελό μου

προσπαθώ να καταπιώ

και την λάμψη των ματιών 

να κρύψω.

Φοβάμαι 

να μην σε φοβήσω.

Όσα μέσα μου φυλώ

γίνονται φασαρία

στο στομάχι

και στο στήθος.

Θεριεύει

ένα θερινό

θηρίο.

Βλέπω

το παράδοξο 

στο δικό μας μύθο.

Πού σε γύρευα 

και πού σε βρίσκω.

Πόσο μακριά ήρθαμε 

για να 'ρθουμε κοντά.

Πώς δεν σε είδα 

κι άργησα να σε γνωρίσω.

Άσε με να σε αγκαλιάσω

να σε καλωσορίσω.

Κι ας μη χρειαστεί

να σε αποχαιρετήσω.

Απο-ρ-ίες

Απ' τις ταλαιπωρίες μου

ήσουν η πιο μεγάλη.

Και από τις πορείες μου 

ήσουν η πιο πυκνή.

Στις τόσες απορίες μου

άκρη δεν έχω βγάλει.

Δεν ξέρω εν τέλει

αν έφταιγα εγώ ή και εσύ.

Αν θέλησες ο,τι ήθελα

ή αν ήμουνα τρελή.

Τα ίδια

Θα σου πω ένα μυστικό 

Που έμαθα 

Μα ακόμα δεν το ξέρω 

Όλοι τα ίδια θέλουν

Τα ίδια μα αλλιώς 

Όλοι τα ίδια θέλουν

Μα λίγοι τα μπορούν

Περιμένουν 

Μα χρόνο δεν έχουν

Ούτε χώρο 

Το κενό 

για να καλύψουν 

Όλοι τα ψάχνουν 

Να δώσουν 

Να πάρουν 

Και περισσεύουν 

Και δεν αρκούν 

Όλο αναβάλουν

Το να τα βρουν

Γιατί θα χάσουν 

Όσα μισούν

Μπλε

Τι χρώμα είναι ο ουρανός;

Μπλε θα πουν οι πολλοί.

Μπλε είναι το σωστό.

Έτσι πρέπει.

Κι ας μην είναι η αλήθεια.

Δεν ενδιαφέρει κανένα.

Έτσι έχει συμφωνηθεί.

Κι όποιος το ξέρει, θα ανταμειφθεί.

Εγώ τον θέλω 

κόκκινο και πορτοκαλί 

και ροζ και μοβ.

Από τα ηλιοβασιλέματα

και τις ανατολές

όπου τον είδα έτσι

κι ένιωσα ζωντανή.

Ένα φόρεμα 

με τα χρώματα του ουρανού

πάντα ήθελα.

Μα τώρα με πλακώνει.

Δεν με χωράει η γη.

Της πέφτω πολλή.

Της πέφτω μικρή.

Βουλιάζω στο γκρι.

Σε μέρα μουντή.

Ο ουρανός είναι χαρτί,

που μια θέλω να σκίσω 

και μια να μείνει εκεί.

Τα όσα κρύβει 

να αποφύγω.

Το φώς και το σκοτάδι.

Το τίποτα και το άπειρο.

Όταν ο ήλιος λάμψει 

και δω πως έρχεται η άνοιξη 

άγχος μου φέρνει και κατάθλιψη.

Γιατί ο χρόνος που περνάει 

πίσω του με έχει αφήσει.

Σσσ

Σσσ

Σώπασε 

και σκέπασέ

με με το σώμα σου

και με τη σιγουριά σου

Θα 'σαι εδώ κι ας θα 'σαι αλλού

Μην πεις πως με χρειάζεσαι 

Μην πεις πως με φοβάσαι

Έλα, τυλίξου πάνω μου

Φίδι στο θήραμα του

Παιδί στη μαμά του

Κρατήσου πάνω μου

Κοιμήσου πάνω μου

Αφέσου

Σσσ

Φωνή

Μικρά φωτάκια μες στη νύχτα 

να ηρεμούν τους φόβους.

Γουργούρισμα γάτας 

να ηρεμεί το σώμα.

Χορός κεριού 

που ηρεμεί τη ματιά.

Νερό στάλες

που δροσίζει το δέρμα.

Κύματα στην ακρογυαλιά 

που ηρεμούν τα αυτιά. 

Έτσι νιώθω τη φωνή σου 

τη βαθειά

και την γλυκιά, 

που σέρνεται

στα αυτιά μου 

και μπαίνει 

στην καρδιά μου, 

που λούζει τα μαλλιά μου,

στο σώμα μου κυλά.