Όσα είσαι

Κανείς δεν είναι τέλειος.
Η λέξη τέλειος συγγενεύει με το τέλος.
Τέλειος σημαίνει κάποιος που δεν έχει κάτι επι-πλέον να γίνει ή να κάνει.
Ο τέλειος ως άνθρωπος δεν αλλάζει, δεν ζει, άρα δεν υπάρχει.
Μακάρι μόνο να ήταν τέλειος κάποιος τη στιγμή που πεθαίνει. Μα άραγε πόσο μπορεί αυτό αλήθεια να ισχύει;

Μοναδικός σημαίνει αυτός που μόνο μια φορά συμβαίνει,  μόνο μια φορά υπάρχει.
Μοναδικοί είμαστε όλοι.
Έστω στην αρχή,  μέχρι κάποιοι να προσπαθήσουν την απόλυτη προσαρμογή. Να ταιριάξουν-να κολλήσουν δηλαδή σε ο, τι γύρω υπάρχει ή συμβαίνει.
Γιατί το μοναδικός τυχαίνει να συγγενεύει με το μόνος καμιά φορά κι αυτό μπορεί να τρομάζει.

Όπως και το ξεχωριστός σημαίνει αυτός που ξε-χωρίζει από τους άλλους.
Χωρίζει και βρίσκει το χώρο του.
Δεν είναι όμως καλό ή κακό αυτό από μόνο του.
Το πώς είναι οι άλλοι με τους οποίους επιλέγει να διαφοροποιηθεί παίζει το σημαντικότερο ρόλο.

Διαφορετικός είναι αυτός που έχει άλλη φορά από τη συνηθισμένη.  Έχει άλλη διαδρομή,  άλλη κατεύθυνση.
Είναι κάτι που μπορεί να τον κάνει να απομακρυνθεί από τους άλλους ή και να συγκρουστεί,  μπορεί όμως και να συνυπάρξει.
Αρκεί όποια φορά κι αν κάποιος πάρει να μπορούν να βρεθούν δρόμοι ανοιχτοί ή να είναι σε θέση αυτός να τους ανοίξει.
Για να περπατήσουν πίσω του και πέρα από αυτόν και άλλοι κι έτσι να ανακαλυφθούν νέοι τόποι.

Υπέροχος είναι εκείνος που έχει κάτι παραπάνω.
Αυτό το παραπάνω είναι συγκριτικό μα κι ιδιαίτερα υποκειμενικό.
Ο καθένας,  σε κάθε χώρο,  σε κάθε χρόνο θεωρεί κάτι άλλο ανώτερο , πιο κοντά στα δικά του ιδανικά σε σχέση με τα υπόλοιπα που γνωρίζει πράγματα.
Ίσως ακόμα το τι/ποιος είναι υπέροχος να μην προκύπτει από υπολογισμό αυτών που κάνει ή έχει αλλά από την αίσθηση πως ανεβάζει όποιον το βλέπει,  όποιον πλησιάζει και το ζει.

Το τι αξίζει να δώσουν,  να θυσιάσουν,  να πληρώσουν οι άλλοι για κάποιον για να γίνει δικός τους, ή για να τον έχουν για μια στιγμή,  είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει πολύτιμο.  Όταν μάλιστα η αξία του είναι τόση που δεν μπορεί να εκτιμηθεί τον λέμε ανεκτίμητο.
Σε κάνει να νιώθεις μπροστά του ίσως μικρός και προπάντων τυχερός κάποιος τέτοιος.
Είναι ένα δώρο από τη ζωή που δεν γίνεται ποτέ πλήρως να ξεπληρωθεί.
Γι'  αυτό αξίζει κάποιος συνεχώς να  προσπαθεί...

Να δίνει όλα όσα έχει και μπορεί,  να μην επαναπαύεται ποτέ ότι αρκεί.

Να γίνεται καλύτερος και όλο πιο ψηλά να φτάνει.

Νέους δρόμους να χαράξει συντροφιά με όσα/ους αγαπάει.

Μακριά να πηγαίνει,  να μη φοβάται να χωριστεί για να ενωθεί με ο, τι του ταιριάζει.

Να μένει μοναδικός
και να στοχεύει στο τέλειος,  χωρίς τέλος.