Φιλί σαν πρώτη ζωή

Πού, πόσο και γιατί
κρατούσες φυλαγμένο αυτό το φιλί;

Μπορείς να με φιλάς
και αλλάζεις το ρυθμό της καρδιάς.

Δεν κόβεται η αναπνοή,
έχει μια αίσθηση πρωτόγνωρη,
βαθιά και βαριά,
ίσως ίδια όταν παιδί βγήκα απ' τη μήτρα.

Σαν να έχουν μεγαλώσει τα χείλια,
πιο ευαίσθητα, νιώθουν τα πάντα,
και δημιουργούνται περισσότερα σημεία
που περιμένουν να αγγίξουν τα δικά σου ξανά.

Ενεργοποιημένoi όλοι οι νευρώνες μου
δικαιολογούν την ύπαρξη τους,
την ύπαρξή του σώματος,
την ύπαρξή μου.

Σε μούδιασμα και σε εγρήγορση,
είμαι πλήρης και νιώθω έλλειψη.

Θέλω να κολλήσω πάνω σου,
κομμάτι των κυττάρων σου,
στο δέρμα, στο κορμί
και να μείνω εκεί.

Μα εσύ που μ' αγαπάς,
επιμένεις να με γεννάς.