Ξερά φύλλα

Σήμερα είχε καταιγίδα.

Tραντάζονται ισχυρότερα

τα πατώματα

με την ωραία θέα.

Ο, τι είδα

να πετά

δεν ήταν πουλιά

αλλά φύλλα ξερά.

Κάποτε είχαν ζωή

και θέση σταθερή.

Τώρα νεκρά,

μα σε κίνηση.

Αντί να τα έχει το χώμα αγκαλιά,

τα πήρε και τα χορεύει ο αέρας.

Δεν ήθελα τίποτα.

Απλά να νοσταλγώ κοιτώ

την ομορφιά.

Να αποδεχτώ υποδεχτώ

τη αλλαγή των εποχών.

Σε ένα κόσμο

που ίσως ποτέ αρκετά

δεν θα μου είναι γνωστά

με σιγουριά.