Όπως ίσως όλοι.
Αν πάρεις μια μικρή γεύση,
μετά πεινάς πιο πολύ.
Νιώθω εκτεθειμένη.
Όταν δεν έχω αγκαλιά.
Είναι σαν τον φόβο που έχουν τα παιδιά
με το πόδι έξω από τα σκεπάσματα
για τα φαντάσματα.
Νιώθω πολύ ξεκρέμαστη.
Το κενό του γύρω κόσμου για άλλη μια φορά βαραίνει.
Φαντάσου να μην είχα ανθρώπους να με σκέφτονται.
Αν δεν είχα ανθρώπους να σκέφτομαι
θα ένιωθα λιγότερο ή περισσότερο μόνη;
Πονάω, πεινάω και κρυώνω.
Νιώθω σαν να θέλω να βουλιάξω
στον ύπνο και στο χρόνο.
Μια το κάνω αυτό στο παρελθόν
και μια το κάνω στο μέλλον.
Αναλόγως με το τι έχω να ασχοληθώ.
Και λίγο καίω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου