Ίκαρος

Διαλυμένα φτερά 

Βουλιαγμένη ψυχή 

Γέμισα σύννεφα

Είμαι τόσο αχάριστη 

Αρνούμαι τον ήλιο 

επειδή έμαθα πως δεν θα τον αγγίξω 

Λες κι είναι νέο 

Δεν θα τον φτάσω 

Θα έχει προχωρήσει

Μα θα μπορεί 

να μου δώσει το φως του σε ο,τι χρειαστεί 

Έτσι έχει πει

Αυτό κάνει ο ήλιος εξάλλου εξαρχής 

Είναι συνυφασμένος με τη ζωή 

Που δεν πρέπει να είναι συννεφιασμένη 

Λάμπει 

Φωτίζει 

Ζεσταίνει  

Δεν είναι να τον αγγίξεις 

Καίει 

Νιώθεις πως σε παίρνει αγκαλιά 

Μα ποτέ δεν (θα) το κάνει 

Δεν το θέλει να σε κάψει 

Θέλει να βοηθήσει 

Εσύ το έχεις παρακάνει 

Καλά να πιστεύεις

πως υπάρχει 

πίσω από όποια συννεφιά βλέπεις

Μα όχι και να περιμένεις

πως είτε αυτός θα κατεβεί 

στη γη 

είτε εσύ θα τον φτάσεις

 

Ανατολή και Δύση 

Ο χρόνος περνάει 

κι αυτός προχωράει

Έτσι κι εσύ

Θα είναι εκεί 

Θα βρεθείτε 

Αλήθεια είπε

Ο ήλιος δεν είναι για να τον αγγίξεις 

Είναι για να σε αγγίξει αυτός 

Στην ψυχή 

Στην καρδιά 

Είναι δικά σου τα φτερά 

Δεν τα χρωστάς σε κανένα 

Κανείς δεν μπορεί να στα πάρει 

Χρησιμοποίησε τα για το ταξίδι 

Προχώρα οριζόντια, όχι κάθετα 

Μπροστά ή Δίπλα 

Κοίτα..

 

Ο ήλιος σε αγαπά 

Δεν σε αρνήθηκε 

Όπως αγαπά τον κόσμο 

Είναι κακό; 

Mην τον αρνηθείς γι'αυτό 

Θα είναι εγωιστικό 

Χαζό 

Να είσαι κάποια που πιστεύει

στο φως και τη θέρμη του

που σε συνοδεύει