Φαίνεται

Μου λες πόσο πολύ την αγαπάς

και για 'κείνη πόσο μάταια πονάς.

Σ' αγκαλιάζω αυθόρμητα, σφιχτά.

Φαίνεται να παρηγορώ εσένα

μα δεν ξέρεις για μένα

πόσο την έχω εγώ ανάγκη αυτή την αγκαλιά.

Έχω συχνά ταχυπαλμία.

Από το άγχος, φαίνεται.

 Δείχνω κρυφή μελαγχολία.

Για τα μαθήματα και το φθινόπωρο που μπαίνει, φαίνεται.

Βγαίνω απ' το μπάνιο με μάτια υγρά, κοκκινισμένα.

Φταίει το νερό που τα 'πλυνα για να ξυπνήσω, φαίνεται.

Μπήκε στα μάτια το νερό
όμως δεν είναι καθαρό.

Φταίνε οι σωλήνες.

Φταίνε οι μνήμες.

Κι ότι υπολόγιζα καλό να με ξεπλένει.

Μαζεύει λάσπη στην πορεία, μ' αρρωσταίνει.