Ήμουν. Είμαι. Πάω. Σ' αγαπάω.

Δεν είμαι μοναχή.

Δεν είμαστε όμως και μαζί.

Χωρίς την αγκαλιά σου νιώθω γυμνή.

Κρυώνω.

Πονάει.

Σαν καρφί με τρυπάει

η σκέψη απ' τη ματιά σου πως είχα ζεσταθεί,

μα πια πάει καιρός που δεν την έχω δει.

Μου λείπει κάτι.

Μάλλον μου λείπεις εσύ.

Μια προς μια κάθε μας στιγμή.

Αυτό που τρέμω,

και συγχρόνως με αγωνία περιμένω,

είναι το βράδυ.

Σε σκέφτομαι και δεν μπορώ να κοιμηθώ.

Σε ονειρεύομαι και ύστερα ξυπνώ.

Υποφέρω.

Αν και δεν θα στο πω.

Νέα από εσένα ούτως ή άλλως δεν μαθαίνω.  

Αναρωτιέμαι,  άραγε  ξέρεις πού  είμαι εγώ;

Όχι πως περιμένω από εσένα να σωθώ.

Τα καταφέρνω.

Με νέα παιδιά,

νέες παρέες τριγυρνώ.

Μα τι κακό,

πως ο, τι ψάχνω για να βρω

δεν μου ταιριάζει,

αν δε σου μοιάζει.

Να σου ζητήσω το παραμικρό

δεν το τολμάω.

Μακριά απ' το παρελθόν μου προχωράω.

Μόνο μπροστά έχω σκοπό να πάω.

Σ'αυτό το δρόμο και μετά από καιρό,

έλα που ελπίζω πως με εσένα θα βρεθώ.