προς Τα αστέρια

Τα αστέρια βρίζω κι ευχαριστώ
για κάθε τι μ' εσένα σχετικό.

Τα αστέρια είναι εκεί κι ας μη τα βλέπω.
Λάμπουν όμως και χωρίς να υπάρχουν, προσθέτω.

Πώς να κατηγορήσεις ένα αστέρι που άργησε να πέσει;
Πώς να συγχωρήσεις ένα αστέρι που σ' αφήνει μόνη,
χωρίς κανείς να ξέρει αν πράγματι από μακριά σε βλέπει;

Τα αστέρια καθρεφτίζονται στη θάλασσα, φωτίζουν τα βουνά.

Μπλέκονται στα κλαδιά, πνίγονται στα νερά.

Τα αστέρια τα βλέπεις μες στα μάτια μου, λες.

Τα μάτια σου φορές γίνονται πύρινες μπάλες.

Τα αστέρια θέλω. Τα αγαπώ.

Θέλω τη λάμψη, τη γαλήνη, την ομορφιά.

Θέλω την  περιπέτεια, τα ταξίδια, τη φωτιά.