Σκέφτομαι και γράφω

"Μην γράφεις για 'μενα στο ημερολόγιο.

Γράψε για 'μενα στην άμμο, να τα πάρει το κύμα." 

μου είπες. 

Γράφω, για 'σενα, 

παρατήρησα, 

στα περιθώρια.

Δίνω τον κεντρικό χώρο
σε όλα τα ασήμαντα.

Ονόματα. 

Τι νόημα έχουν δεν ξέρω

και πόσο σύντομα θα τα ξεχάσω.

Γεμίζουν οι μέρες μου. 

Οι νύχτες φέρνουν λόγια,
εικόνες, σκέψεις, συναισθήματα.

Ψάχνουν να χωρέσουν αυτά.

Καλύπτουν τα κενά.

Κεντάω με το στυλό. 

"Σκέφτομαι και γράφω" εγώ.

"Πέφτω και σηκώνομαι" εσύ.

Και η ζωή κερί που λιώνει.

Το φως του φεγγαριού
καθρέφτης της ψυχής μου.

Πώς τολμάμε να μιλάμε για αγάπη;

Το έχουμε ανάγκη.

Να ονειρευόμαστε ένα καλοκαίρι 

που δεν είναι σίγουρο αν θα 'ρθει,

πιο σίγουρο είναι πως θα φύγει.

Κι όταν δεν σκέφτομαι,

κι όταν δεν γράφω,

παγώνω.

*Στο πρώτο μου Σκέφτομαι και γράφω είχα πάρει Α με τρεις τόνους. 

Κι έτσι ένιωσα πως αυτό είναι για 'μένα, ότι θα πάει καλά. 

Μακάρι να μπορούν να συνδυάζονται τα Α και οι τόνοι.