Νέα..παλιά
Στην ετικέτα "στίχοι μου" προσέθεσα (κάποια από τα) κείμενα που ως τώρα κρατούσα σε χωριστό τετράδιο προορισμένο για ατελή τραγούδια..

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

Ο δρόμος του Φεγγαριού



Το φεγγάρι έρχεται από την ανατολή και πάει προς τη δύση.  
Είναι η πορεία που του έχει ορίσει η φύση.
Ποτέ του δεν θα την καταπατήσει.
Γεμάτο,  λαμπερό,  
μισό ή ασθενικά λεπτό
πάντα κρατά τη διαδρομή αυτή σταθερά.  
Προχωρά μόνο μπροστά.
Κάνει μια νέα αρχή κάθε βραδιά. 
Ποτέ του δε γυρίζει πίσω απ' όπου έχει φύγει.
Δεν ζητάει στιγμές να ξαναζήσει.
Όταν βρεθεί στην ανατολή έχει αλλάξει.
Διάττοντες αστέρες δεν προσπαθεί να ψάξει.
Φωτίζει o,τι ζει την κάθε του στιγμή.
Για συντροφιά του έχει όποιον κάνει την επιλογή
 να 'ναι μαζί του εκεί.

Τον δρόμο του αυτό
κι εγώ -θέλω να- ακολουθώ.
Το ξέρω πως ο άλλος ποτέ δεν ωφελεί,
μα έχω στον πειρασμό του πολλές φορές βρεθεί.

Το έχω ξαναζήσει, το έχω ξαναπεί,  
Κι αν οι άνθρωποι γυρίζουν πίσω, ο χρόνος δεν μπορεί.



  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου