Γυμνό κορμί.
Μόνο.
Με τις σκέψεις
που κούρασα
να τους δίνω αναφορά.
Σκιές
που κούρνιασαν
στα ίδια σημεία
που βάζουν στόχο τα κουνούπια.
Να μ' απαλλάσσουν από λίγο αίμα,
να μοιραστούν με εμένα κάτι,
να μου αφήσουν σημάδι.
Ντροπή
που είμαι ακόμα μικρή
και θέλω όλο να ξύνω την πληγή
σαν να είναι ένα παιχνίδι η αυτοκαταστροφή.
Χωρίς στο χρόνο επιστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου