Να ερωτεύεσαι τον άνθρωπο, όχι την εικόνα.
Να ξεγυμνώνεις την ψυχή είναι σπουδαιότερο απ' το σώμα.
Να σέβεσαι, κι ας μην συμφωνείτε σε όλα, τη μοναδικότητά του.
Να αναγνωρίζεις την αξία του πλάσματος που έχεις κοντά σου.
Να μην τον θεωρείς ανταμοιβή αλλά δοκιμασία, περιπέτεια.
Να τον βλέπεις σαν σύμμαχο, όχι ανταγωνιστικά.
Να τον φιλάς στο μέτωπο, να τον φιλάς στα χέρια.
Να εκτιμάς τη σκέψη του αλλά και τη δουλειά.
Να βρίσκεις την ευτυχία σε μια αγκαλιά.
Να τον φροντίζεις και να σε φροντίζει.
Να σε παρηγορεί και να σε καθησυχάζει.
Να σε ξεσηκώνει και να σε αιφνιδιάζει.
Να είστε δυνατός ο ένας για τον άλλο, όμως και ίσοι.
Να είστε ελεύθεροι να χωριστείτε μα να μη θέλετε.
Να μοιράζεστε χωρίς να σκορπίζεστε οι ίδιοι.
Να συμπληρώνεστε χωρίς να αναλώνεστε.
Να μην αδειάζει από το δικό του εαυτό
μα να γεμίζετε ο ένας από τον άλλο.
Να παραμερίζεται, χωρίς να εξαφανίζεται, το "εγώ"
καθώς γεννάται ένα καινούριο "εμείς" τρυφερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου