Αποφυγή

Θες να αποφύγεις τον έρωτα,

αλλά δεν ξέρεις από πού θα σου 'ρθει.

Σου ανακατέβει το στομάχι.

Σου βουίζει στο κεφάλι.

Σε τραβάει από το πέτο.

Από το στήθος.

Σε πετάει 

από τη χαρά στη λύπη.

Σαν παιχνίδι.

Σαν κρυφτό.

Σαν πάλη. 

Πάλι.

Παίζεις.

Και δεν ξέρεις

ποιος είναι ο συμπαίκτης.

Αν είναι ίδιο 

το παιχνίδι για τον άλλο,

τον προηγούμενο,

τον επόμενο.

Ποιος θα σε κερδίσει.

Ποιος θα σε διαλύσει.

Ποιος θα σε ανθίσει.

Ποιος θα σε μαδήσει.

Ποιος θα σε γεμίσει.

Ποιος θα σε φωτίσει. 

Ποιος θα σε στριφογυρίσει.

Στη ζωή ποιος θα σε ξεναγήσει.

Αχ ένας έρωτας..

Δυο, τρεις.

Σε βουλιάζει και σε ανεβάζει.

Μια θάλασσα να πνιγείς 

καθώς σε αγκαλιάζει.

Νερό να γίνεσαι

και φωτιά την ίδια στιγμή.

Να λιώνει το κορμί

και να καίγεται η ψυχή. 

Όχι, δεν τα θέλω όλα αυτά.

Το μυαλό
σαν πέτρα σταθερή.

Χτίζει μια ζωή.

Έναν εαυτό.

Επιτίθεται στον κίνδυνο.

Χτυπάει κάθε τι 

ευάλωτο

που σε κάνει.

Από την πίεση ίσως γίνει διαμάντι.

Αξιοθαύμαστο.

Άτρωτο.

Να χαράζει..

Τι;

Μα 

ξανά

θα μπορεί

να κλαπεί,