Είδα πως σε μια γλάστρα στο μπαλκόνι μου φύτρωσε ένα "φυσαλοφούφουλο" (κατά το χρυσαλιφούρφουρο της Λιλιπούπολης) , όπως το λέω εγώ.
Μόλις ανθίσει θα..
Το έκοψα απαλά, το κράτησα, το κοίταξα προσεκτικά.
Σκέφτηκα τι να ευχηθώ. Στράφηκα προς τον ουρανό.
Έριξα ένα βλέμμα, που πέρασε τα κτίρια, τα σύννεφα και έφτασε σ' εσένα.
Φύσηξα το "φυσαλοφούφουλο" από κοντά, τρυφερά, σαν να το φίλησα.
Έκλεισα τα μάτια και ευχήθηκα.
Να φτάσει στο δικό σου μπαλκόνι,
να φυτρώσει στη γλάστρα με το αγαπημένο σου φυτό- αν δεν έχεις, σε κάποια με ξεχασμένο χώμα ή ένα λουλούδι που μαραίνεται το χειμώνα,
μια μέρα ξαφνικά να το κοιτάξεις, να γίνει αιτία που θα χαμογελάσεις,
να το πιάσεις με τα χέρια σου τα αγαπημένα, να το φυσήξεις... και να ευχηθείς για μένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου